17 Андада прайзы Иисусты постарының чирінең парыбызарға сурын сыххан.
Андада саарның прай чуртағҷылары, Иисусха удур сығып, Аны кӧр салып, постарының чирінең парыбызарға сурынғаннар.
Синің пісте ноо кирееңдір, Назареттең сыххан Иисус! Пісті чох идерге килгезің! Кем полчатханыңны пілчем мин, Син Ах-арығ Худай кізізің!
паза чабал табыснаң аахтаан: – Ниме кирек Сағаа миннең, Иисус, Ӧӧркі Худай Оолғы? Худайнаң алданчам Сағаа, иреелебе мині.
Аны кӧр салып, Симон-Пётр, Иисустың алнында тізекке тӱзіп, чоохтанған: – Хан-пигім! Мин чазыхтығ кізібін, хыйа пар миннең!
Аны истіп, Гадарин чиріндегі кізілер, прайзы тың хорых парып, Иисустаң постарының чирінең парыбызарға сурынғаннар. Иисус, кимее одырып, нандыра айланған.
Киліп, тізең, оларның алнында пыросынғаннар, анаң, тастынзар сығарып, саардаң парыбызыңар тіп сурынғаннар.