41 Олар, тізең, тың ӱрӱк парып, пос аразында чоохтасханнар: – Чил дее, кӧл дее Аның сӧзін исчеткенде, кем полҷаңдыр ол андағ?
Олар кимее одырыбысханда, чил тохтап парған.
Ӱгренҷілері, тізең, чапсып, чоохтасханнар: – Кемдір Ол андағ? Чилнең кӧл дее Аның чооғын исчелер?
Иисус ӱгренҷілерінең сурған: – Ноға сірер хорыхчазар? Ноға киртінминчезер?
Анаң, кӧлнің озаринзар кизіп, олар Гадарин чирінзер читкеннер.
Ол ипчі, позынаң ниме полғанын піле, хорыхханына халтырап ала, Иисустың алнында тізекке тӱзіп, Ағаа сынны чоохтап пирген.
Кізілер, тың хайхазып, чоохтасхлааннар: – Прай нимені чахсы итче: туныхтарын истер иде, тіл чохтарын чоохтазар иде.
Прайзы, алаң ас парып, пос алынҷа чоохтасхлаан: – Хайдағ андағ ниме полҷаң пу? Пу кізі позының ӱлгӱзінең паза кӱзінең чабал хуттарға чахығ пирче, олар, тізең, сых чӧрібісчелер.
Андада Иисус оларға теен: – Хайдадыр сірернің киртіністерің? Ӱгренҷілері, таңнап, хорых парып, удур-тӧдір сурастырғаннар: – Кемдір Ол андағ, чилге дее, салғахтарға даа чахығлар пирчеткен? Анзылары, тізең, Аның чахиин исчелер?
Піс изелбес хан-чирін алчабыс. Аннаңар алғыстап пілееңер. Алғыстап ала, Худайның кӧңніне килістіре Аның нымызына чӧрееңер. Пістің Худайыбыс прай нимені чох итчеткен чалын осхас. Аннаңар Аны улуғлааңар паза Аннаң хорығааңар.
Хан Худай, Син не чалғыс ах-арығзың, Сині аарлабаан паза Сині саблабаан кізі пар ба ни? Синің чарғыларың азылғаннаңар, Прай чоннар, киліп, Сағаа пазырарлар.