34 Кӱнӧрте, тоғыс час тузында, Иисус тың хысхыра тӱскен: «Элои, Элои! Лама сабахтани?» Анзы «Худайым, Худайым! Ноға Син Мині тастадың» теені полча.
Кӱн ортызында прай чир ӱстӱ харасхы пол парыбызып, ӱс часча іди турған.
Аның соонаң Иисус тың хысхырған: – Или, Или, лама савахфани! Анзы «Худайым, Худайым! Син ноға Мині тастадың?» теені полча.
Аны кіреске хазаан туста кӱн сыхханнаң ӱс час тузы полған.
Хости турған кізілер, ол сӧстерні истіп, пос аразында чоохтасханнар: – Мына, Илияны хығыр тур.
Кӱн ортызында, прай чир ӱстӱнде кинетін чыплама харасхы пол чӧрібізіп, ӱс часча іди турған.
Иисус тың табыснаң хысхыра тӱскен: – Пабам! Синің холыңа Позымның худын пирчем! Іди чоохтанып, Ол тынын позыдыбысхан.
Кӱнӧрте тоғыс час тузында Корнилийге Худай ангелінің позынзар кір килгені хараана кӧрін парған. Ол ағаа теен: – Корнилий!
Иисус чир ӱстӱнде чӧргенде, пазырып ала, харах чазын тӧгіп, оорлап, Худайны алдаан. Аның Иисусты ӧлімнең ал халар оңдай полған нооза. Иисус, Худайны улуғлап, Аның чооғын искен, аннаңар Худай Аның алданызын ис салған.