43 Иисус, Позының ӱгренҷілерін хығырып алып, теен: – Сынны чоохтапчам сірерге, пу ӧкіс ипчі ідіссер прайзынаң кӧп ахча салды.
Кем кічіг кізее, Минің ӱгренҷім полчатханы ӱчӱн не, чірченең соох суғ пирер, ол кізі, сынны сірерге тіпчем, сыйығы чох халбас.
Че пір чох ӧкіс ипчі, киліп, ікі оох ахча салыбысхан.
Кӧбізі артханын салған, че пу ӧкіс ипчі, тізең, чіҷең ниме алар ахчазын салды.
Пу сӧстерні Иисус аарлығ сыйыхтар салҷаң орынның хыринда, храмда ӱгретчеткен туста, чоохтаан. Аның тузы читкелек полғаннаңар, пірдеезі Аны тутпаан.
Андада ӱгренҷілернің полғаны ла, позының пар-чоғына кӧре, киртінісче Иудей чиріндегі харындастарға полызығ ызарға чаратхан.
Сірер полызарға кӱстенчетсер, пасхазы чоғыл нинҷе пир поларзар. Худай сірердең пир полбасты кирексібинче, нинҷе пир полза, анҷазын пирзіннер тіп хынча.
Олар, кӧп чобағ кӧріп, хатығ сынағ ирткен дее ползалар, уғаа ӧріністіглер. Постары тың хызылчатсалар даа, сыйыхты пар-чох чӱректерінең пирчелер.