39 Пол поларбыс, – нандырғаннар олар. Иисус, тізең, оларға теен: – Мин іскен ідістең ізерзер, Минӧк чіли кіреске тӱзерзер.
Ӱгренҷі ӱгретчізі осхас, нымысчы ээзі осхас полза, чидер. Тура ээзін айналар ханы «Веельзевул» тіп адазалар, турадағылардаңар даа іди тібестер бе?
Иоанн оларны, чазыхтары ӱчӱн пыросынған соонда, Иордан суғда кіреске тӱзірҷең.
Че Пётр хатап-хатап чоохтанған: – Синнең хада ӧлімге дее парарға киліссе, мин Синнең хыйа полбаспын. Пасха даа ӱгренҷілері ідӧк тееннер.
Піди чоохтанған Ол: – Авва Пабам! Прай ниме Синің холыңда: пу ӱлӱзімні хыйа ит пир Мағаа. Че, Мин хынғанни итпе, Позыңның кӧңнін толдыр.
Хан-пигім! Ноға ам сооңҷа пар полбаспын? Мин Синің ӱчӱн ӧл парарға даа тимдебін, – теен Пётр. –
Сірерге чоохтаан сӧзімні ундутпаңар: «Нымысчы позының ээзінең улуғ полбинча». Мині ӧдірерге иткеннерінде, сірерні дее ӧдірерге идерлер. Минің сӧзімні толдырғанда, сірернің сӧзіңерні дее толдырарлар.
Мин оларға Синің сӧзіңні читіргем, че Мин дее, олар даа пу чир-чалбахти полбааннарынаңар, чир-чалбахтағы кізілер оларны хырт кӧргеннер.
Ол Иоанның харындазын Иаковты хылыснаң ӧдірібіскен.
Амды сірернің ӱчӱн ирееленчеткеніме ӧрінчем. Позым илеп, мин Христос кӧрген чобағның чидіспинчеткенін толдырчам. Тигіриб полчатхан Аның Иді-сӧӧгі ӱчӱн ирееленчем.
Мин, Иоанн, сірернің харындазыңарбын, Иисус Христосха киртініп, Худайның ӱлгӱзі алтында, чобағларда паза сыдазығда сірернең хадабын. Худай сӧзінеңер паза Иисус Христостаңар киречілеенім ӱчӱн, Патмос олтырыхта ызығда полғам.