37 Аны истіп, Гадарин чиріндегі кізілер, прайзы тың хорых парып, Иисустаң постарының чирінең парыбызарға сурынғаннар. Иисус, кимее одырып, нандыра айланған.
Андада саарның прай чуртағҷылары, Иисусха удур сығып, Аны кӧр салып, постарының чирінең парыбызарға сурынғаннар.
Андада прайзы Иисусты постарының чирінең парыбызарға сурын сыххан.
Анаң Иисус хосхан; – Сірерні исчеткеннер, Мині дее исчелер, сірерні хыйа итчеткеннер, Мині дее хыйа итчелер. Мині хыйа итчеткеннер, тізең, Мині ысхан Худайны даа хыйа итчелер.
Аны кӧр салып, Симон-Пётр, Иисустың алнында тізекке тӱзіп, чоохтанған: – Хан-пигім! Мин чазыхтығ кізібін, хыйа пар миннең!
Ол кізі, Иисусты кӧр салып, хысхыра тӱскен, анаң, алнында тізекке тӱзіп, тыыда чоохтан сыххан: – Ниме кирек Сағаа миннең, Иисус, Ӧӧркі Худай Оолғы? Иреелебе мині, алданчам.
Мыны кӧрген кізілер алҷаахчатхан кізінің хайди имненіп алғанын пасхаларына чоохтап пиргеннер.
Чабал хуттарын сығара сӱрдірген кізі Иисуснаң хада поларға сурынған, че Иисус чаратпаан: –
Че пірее чирге сірерні кирбезелер, ол саардаң парчадып, азахтарыңдағы тозынны андох хахтабыс турыңар, анзы андағларға сизіндіріг ползын.
Кізі Оолғы кізі тынын чох идерге нимес, арачылирға килген. Анаң олар пасха аалзар пар сыхханнар.
Киліп, тізең, оларның алнында пыросынғаннар, анаң, тастынзар сығарып, саардаң парыбызыңар тіп сурынғаннар.