16 Пірдеезі чарытхыны, чарыдып алып, ідіснең чаппинча алай орған алтына турғыспинча. Че кірген кізілер чариин кӧрзіннер тіп, аны кӧріндіре чирде турғыс саладырлар.
Пір дее кізі, чарытхыны чарыдып алып, кӧрінмес чирзер алай ідіс алтынзар турғыза чоғыл нооза, че тураа кірчеткен кізілер кӧрер иде, кӧріндіре чирде турғызадыр.
Чахсы чирге тӱскен ӱреннер, тізең, – Худайның сӧзін истіп, аны чағбан паза арығ чӱректерінде хайраллапчатхан кізілер. Сидіктерге сыдазып, улуғ туза ағылчалар. Іди чоохтап, Иисус піди тоосхан: – Исчең хулаа пар кізі, иссін! –
Син оларға харахтарын ас пирерге кирексің: харасхыдаң чарыхсар, сайтан ӱлгӱзінең Худайзар айланар иде, Мағаа киртініп, чазыхтарынаң позып алар иде, паза Минің таллап алған кізілерімнің аразында орын алар иде».
Минің оң холымдағы читі чылтыстың паза читі чарытхының тании мындағ: читі чылтыс – читі тигірибнің ангеллері, син кӧрген читі чарытхы, тізең, читі тигіриб полча.
Ол киречілер – чир ӱстӱнің Худайының алнында турчатхан ікі олива ағазы паза ікі чарытхы.