44 Анаң ипчізер алдыра айланып, Симонға теен: – Син пу ипчіні кӧрчезің ме? Мин синің тураңзар килгем, че син азах чуғҷаң суғ пирбеезің. Пу ипчі, тізең, харах чазын азаама тӧгіп, састарынаң чысхлабысхан.
Ол ипчі, Иисуссар кистінзертін пас киліп, азағына тӱзіп, ылғап, Аның азахтарына харах частарын тӧгіп, састарынаң оларны хуруда чысхлаан. Анаң Аның азахтарын, охсанып, тадылығ чыстығ миро хайахнаң сӱртклеп сыххан.
Сағынчам, хайзыни кӧп позыдылған, анзы артых хынар, – нандырған Симон. – Орта сағынчазың, – теен ағаа Иисус.
Аның соонаң чуунҷаң ідіске суғ урып алып, ӱгренҷілерінің азахтарын чууп, хурчанған чызынҷахнаң чысхлаан.
Сірер, тізең, чохты нимее салбин полдар. Пайлар сірерні хыйыхтапча ниместер бе? Сірерні чарғаа тартчатханнар олар ниместер бе?