40 Иисус, андар айланып, теен: – Симон! Мин сағаа пір ниме чоохтап пирерге сағынчам. – Чоохта, Ӱгретчі, – нандырған анзы.
Сах андох Иисуссар пас киліп: – Изен, Ӱгретчі! – тіп, охсаныбысхан Аны.
Ол кӱнде кӧп кізі Мағаа тир: «Хан-пигім! Хан-пигім! Синің Адыңнаң ухаанҷылаан нимеспіс пе зе? Синің Адыңнаң айналарны сӱрген нимеспіс пе зе? Синің Адыңнаң кӧп хайхастығ нимелер иткен нимеспіс пе зе?»
Пастых полчатхан пір кізі Иисустаң сурған: – Чахсы полчатхан Ӱгретчі! Мӧгі чуртастығ полып алар ӱчӱн, мин ниме идерге кирекпін?
Иисус, оларның сағыстарын сизініп, теен: – Ноға чӱректеріңде андағ сағыстар ал чӧрчезер?
Иисус оларға нандырған: – Хазых кізілер нимес, че ағырығлар имҷіні кирексидірлер.
Че Иисус, оларның сағыстарын піліп, холы хуруп парған кізее теен: – Турып, чон алнына сых! Ол кізі, турып, алнынзар сыххан.
Анзын кӧріп, Иисусты хығырған фарисей позы алынҷа чоохтан салған: «Пу кізі, сыннаң ухаанҷы полған полза, азахтарына теепчеткен ипчінің кем полчатханын пілерҷік, ол чазыхтығ ипчі нооза».
Иисус теен: – Пір пайға ікі кізі алымнығ полтыр. Пірсінің пирҷең алымы пис чӱс динарий полтыр, ікінҷізінің, тізең, – иліг динарий.
Сірер Мині Ӱгретчім паза Хан-пигім тіп адапчазар. Анзы орта.
Иисус, оларның ниме сурарға итчеткеннерін кӧріп, чоохтаан: – «Тӱрче полза, сірер Мині кӧрбессер, че соонаң Мині пазох кӧрерзер» тіп чоохтанчатханымнаңар удур-тӧдір сурастырғласчазар ба?
Амды Синің прай нимені кӧрчеткеніңні паза Синнең ниме сурынарыбысты азынада пілчеткеніңні оңнадыбыс. Аннаңар Худайдаң тӱскеніңе киртінчебіс.
Пірсінде ол, Иисуссар хараазын киліп, чоохтанған: – Ӱгретчі! Син итчеткен хайхастарны, Худай ӱлгӱ пирбезе, пір дее кізі ит полбас. Аннаңар піс пілчебіс, Син Худайдаң килген ӱгретчізің. –