13 Хан-пиг ол ипчіні кӧр салып, айап парып, теен: «Ылғаба»,
Чон айастығ Мағаа: ӱс кӱн Миннең хада пол парирлар, чіҷең нимелері, тізең, чоғыл.
Аның соонаң Хан-пиг читон ӱгренҷі хоза таллап алып, оларны Позы парарға итчеткен полған на саарзар паза аалзар ікілердең Позының алнынҷа ысхан.
Пірсінде Иисус пір чирде пазырчатхан. Пазырарын тоос салғанда, ӱгренҷілерінің пірсі Ағаа теен: – Хан-пигім! Син дее пісті, Иоанн позының ӱгренҷілерін пазырарға ӱгреткен чіли, ӱгрет сал.
Че Хан-пиг ағаа теен: – Сағам, сірер, фарисейлер, чірче-айахтың тастын на арығлапчазар, істіңер, тізең, чабдыланыснаң чабал хылыхха тол парған.
Хан-пиг, тізең, нандырған: – Кемдір ізестіг паза хыйға тура устағҷызы? Ээзінің пасха чалҷыларның пазында турғызылған паза оларға чіҷең нимені тузында пирҷең тура устағҷызы.
Хан-пиг ағаа нандырған: – Чойырхос! Субботада сірернің полғаны ла хазаадағы пуғазын алай эштегін, систіп, суғарарға сығарбинча ба?
Андада илҷілер Хан-пиге тееннер: – Киртінізібісті хос пир.
Хан-пиг теен: – Сынап сірер, горчицаның ӱренінҷе дее киртініп, пу смоковница ағазына «Мыннаң ходырылып, талайда одыртыл пар!» тіп чоохтанған ползаңар, ол чооғыңарны истерҷік.
Анаң Хан-пиг чоохтанған: – Истіңер, ниме тіпче саба оңдайлығ чарғыҷы?
Закхей, тізең, тура тӱзіп, Хан-пиге чоохтанған: – Хан-пигім! Мин чох кізілерге пайымның чарымын пир саларбын. Пірее дее кізіні хыйыхтаан ползам, ағаа тӧрт анҷа нандырарбын.
Андада Хан-пиг Пётрзар, айланып, кӧрібіскен. Пётр, тізең, Аның «Питук тапсаанҷа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың» теен сӧстерін сағысха кир килген.
Хую істінзер кіріп, Иисус Хан-пигнің сӧӧгін таппааннар.
Анзылары «Сынап таа Хан-пигібіс тіріл килтір. Ол Симонға кӧрінтір» тіп чоохтанғаннар.
Саарның хаалхазына чит килгеннерінде, оларға удур пір ӧкіс ипчінің чалғыс оолғының сӧӧгін сығарчатханнар. Кӧп чон ол сӧӧктің соонҷа саардаң парчатхан.
анаң пас киліп, хомдаа холынаң теңен. Сӧӧкті апарчатхан кізілер турыбысханнар, Ол, тізең, теен: – Оол! Тіпчем сағаа – тур!
ол, ӱгренҷілерінің ікізін позынзар хығырып алып, оларны Иисуссар піди сурарға ысхан: – Пістің сағыпчатхан кізібіс Синзің ме алай піске пасхазын сағирға кирек пе? –
Прайзы ол хызыҷахха ылғап-сыхтасхан. Че Иисус чоохтанған: – Ылғабаңар, ол ӱребеен, че узупча.
Ағырығ Лазарь Марияның харындазы полған. Мария хаҷан-да Хан-пиг Иисустың азахтарын, аарлығ миро хайахнаң сӱртклеп, позының састарынаң чысхлаан полған.
Ікі пиҷе Иисуссар, «Хан-пигібіс! Синің хынчатхан кізің ағырча» тіп, чоохтирға кізі ысханнар.
Син ноға ылғапчазың? – сурғаннар аннаң ангеллер. – Минің Хан-пигімні апарыбысханнар, Аны хайдар салғаннарын пілбинчем, – нандырған Мария.
Син ноға ылғапчазың? Кемні тілепчезің? – сурған Иисус. – Пиг, син Аны сығар парыбысхан ползаң, чоохта мағаа, хайда салғазың. Мин Аны алып алам, – теен Мария, Иисусты сад кӧрҷең кізее санап. –
Иисустың ӱгренҷілері Иоанның ӱгренҷілерінең хай-хай кӧп полып одырчатханнаңар паза кӧп кізіні кіреске тӱзірчеткеннеңер чоохтар фарисейлерге чит парғаннар.
Олох туста пасха кимелер, Тивериад саардаң киліп, Хан-пиг Худайны халас ӱчӱн алғыстаан паза чон азыранған чирнің хыринда турыбысханнар.
Ылғапчатханнары ылғабинчатханнар чіли, ӧрінчеткеннері ӧрінминчеткеннер чіли, садызып алчатханнары албинчатханнар чіли,
Харындастар! Сірер, ізеніс чох кізілер чіли, чобалбас ӱчӱн, киртіністе ӱреен кізілернең ниме поларын пілзіннер тіп сағынчам.
Аннаңар Иисусха, Худайның алнында сын паза чағбан чӱректіг иң улуғ абыс полар ӱчӱн, Авраам тӧлі осхас поларға кирек. Прай ол ниме Худайдаң кізілернің чазыхтарын тастабызардаңар сурынып алар ӱчӱн полған.
Читпестерібіске чӱрексібес иң улуғ абыс нимес ол. Пістің прайзыбызох чіли, Ол сынатхан, че чазыхха кірбеен.
