27 Аның соонаң Иисус, турадаң сых киліп, албан чығҷаң Левий теен кізінің тоғыста одырчатханын кӧр салып, теен: – Минің соомҷа пар.
Филиппнең Варфоломей, Фоманаң албан чығҷаң Матфей, Алфейнің оолғы Иаковнаң Фаддей тіп ады-солалығ Леввей.
Андада Иисус Позының ӱгренҷілеріне чоохтанған: – Кем Минің соомҷа парарға итче, ол позынаңар ундут салзын, кірезін алып, Минің соомҷа парзын.
Че Иисус ағаа теен: – Син Минің соомҷа пар. Ӧліглер ӧліглерін постары чығзыннар.
Андрейні, Филиппті, Варфоломейні, Матфейні, Фоманы, Алфей оолғы Иаковты, Фаддейні, Симон Кананитті
Сағаа ам даа пір ниме читпинче: нинҷе пар ниме-нооңны садыбызып, ахчаңны чох кізілерге ӱлебіс, андада син тигірде ис-пайлығ поларзың. Анаң, киліп, Минің соомҷа пар, – теен ағаа Иисус, аны истіп.
Пазағы кӱнде Иисус Галилей чирінзер парарға сағыныбысхан. Ол, Филиппке тоғазып, теен: – Минің соомҷа пар.
Минің нымызыма чӧрчеткен кізі Минің соомҷа парзын! Мин хайдабын, ол андох полар. Минің нымызыма чӧрчеткен кізіні Пабам улуғлир.