24 Кізі Оолғының пу чирде чазыхтарны позыдар ӱлгӱзі парын амох сірерге кӧзідем. Анаң Ол ит-сӧӧгі пос-пас кізее теен: – Тіпчем сағаа: тур, тӧзек-частығың алып, ибіңзер пар.
Филипптің Кесар тіп саарның чирлерінзер киліп, Иисус Позының ӱгренҷілерінең сурған: – Кізілер Мині, Кізі Оолғын, кемге санапчалар? –
Хаҷан Кізі Оолғы Позының сабланызында паза Аннаң хада прай ах-арығ ангеллері чиде салзалар, андада Ол Позының сабланыстығ ӱлгӱ сіреезіне одырыбызар.
Иисус ағаа піди нандырған: – Син анзын позың чоохтадың, че Мин сірерге прайзыңарға тіпчем: Мының соонда сірер Кізі Оолғын Чайаачының оң саринда одырчатханын паза тигірдегі пулуттарҷа килчеткенін кӧрерзер.
Иисус, чағын пас киліп, теен: – Тигірнең чир ӱстӱнде прай ӱлгӱ Мағаа пирілді.
Иисустаңар хабар прай Сирий чирінҷе тараан. Андар чадығдағыларны, аймах ағырығларға пастырчатханнарны, талчатханнарны, айна кіргеннерні, алҷаахханнарны, чӱллері пос кізілерні – прайзын ағыл килҷеңнер. Иисус прайзын чазылдырған.
Кізі Оолғының пу чирде чазыхтарны позыдар ӱлгӱзі пар, сірер анзын амох кӧріп аларзар. Анаң Ол чӱллері пос кізее теен: – Тур, тӧзегіңні алып алып, ибіңзер пар.
Йа, хынчам, – тіп ала, холын, сунып, ол кізее теертібіскен Иисус. – Арығ пол пар! Сах андох ол кізінің чызығ палии чох пол парған.
Мына нинҷе-де кізі ит-сӧӧгі пос-пас кізіні тӧзек-частығынаң хадох ағыл килділер. Аны туразар киріп, Иисустың алнында сал саларға харасханнар.
Хайзын тирге оой: «Чазыхтарың позыдылчалар» алай ба «Турып, пас чӧр?»
анаң пас киліп, хомдаа холынаң теңен. Сӧӧкті апарчатхан кізілер турыбысханнар, Ол, тізең, теен: – Оол! Тіпчем сағаа – тур!
Иисус, прайзын турадаң сығарыбызып, хызыҷахты холынаң тудып алып, чоохтанған: – Тур, хызыҷах!
Аны чоохтап, Иисус ӧтіг табыснаң хығырған: – Лазарь! Сых пеер!
Син Ағаа прай кізілернең устирға ӱлгӱ пиргеннеңер, Ол даа Синің Ағаа пирген прай кізілеріңе мӧгі чуртас пирер.
Тигірде ниме парын кӧрерге пір дее кізі андар сыхпаан. Че тигірде чуртапчатхан Кізі Оолғы чир ӱстӱнзер тӱс килген.
Ол Кізі Оолғы полчатханнаңар, Пабазы Ағаа чарғы итчең ӱлгӱ пирген.
Иисус Христос Хан-пигібістің адынаң тіпчем сағаа: азахтарыңа кӧні турыбыс! – тыыда чоохтаныбысхан Павел. Ол кізі, сах андох тура хонып, пас чӧр сыххан.
Израиль чонына, пыросынып, чазыхтарын позыдарға оңдай пирер ӱчӱн, Худай Аны, Устағҷы паза Арачылағҷы идіп, Позының оң саринзар кӧдірген.
Пётр ағаа теен: – Эней! Сині Иисус Христос имнепче. Тур тӧзегіңнең. Ол кізі сах андох тур килген.
Пётр, прайзын сығарыбызып, тізекке тӱзіп, пазырған, анаң, сӧӧксер айланып, чоохтанған: – Тавифа, тур! Ол хыс харахтарын азыбысхан, анаң, Пётрны кӧр салып, одырыбысхан.
Читі чарытхының ортызында, тізең, Кізі Оолғына тӧӧй, узун кӧгенек кис салған, кӧксіне теере чалбах алтын хурнаң хурчан салған кізі турча.