14 Андада Иисус ағаа чахаан: – Пар, пірдеезіне пір дее ниме чоохтаба. Че чазылғаныңны абысха кӧзіт. Анаң, арығланып алғаныңны прайзының алнында киречілеп, Моисей чахаанни тайығ сал.
Миннең ӱчӱн сірерні пастыхтарзар паза ханнарзар сӧӧртирлер. Сірер оларға паза прай чоннарға Миннеңер киречілирзер.
Позынаңар пірдеезіне чоохтабасха чахаан.
Андада Иисус ағаа теен: – Кӧр, пірдеезіне чоохтаба! Абыссар парып, позыңның арығ пол парғаныңны кӧзіт; анаң, имненіп алғаныңны киречілирге тіп, Моисей Чахии хоостыра тайығ сал.
Оларның харахтары азыл парғаннар. Иисус оларға, хатығланып, теен: – Кӧріңер, пірдеезі пілбезін.
Пірее чирде сірерні удурлирға алай истерге хынмазалар, ол турадаң сығып, азахтарыңнаң тозынны хахтабыс турыңар. Анзы олардаң тоғыр киречілир. Сынны чоохтапчам сірерге: тӱгенҷі кӱн чарғызында Содом паза Гоморраа пу саардаң хай-хай артых полар.
Парыңар, абыстарға кӧзідіңер постарыңны! – чоохтанған Иисус, оларны кӧріп. Париғаннарында, тізең, иттері арығ паза хазых пол парыбысхан.
Йа, хынчам, – тіп ала, холын, сунып, ол кізее теертібіскен Иисус. – Арығ пол пар! Сах андох ол кізінің чызығ палии чох пол парған.
Че пірее чирге сірерні кирбезелер, ол саардаң парчадып, азахтарыңдағы тозынны андох хахтабыс турыңар, анзы андағларға сизіндіріг ползын.