8 Хыйа пар Миннең, сайтан. Худай Пічиинде піди пазыл парған: «Хан Худайыңа пазыр паза Аның на нымысчызы пол», – нандырған ағаа Иисус.
Иисус, тізең, Пётрзар айланып, чоохтанған: – Хыйа пар Миннең, сайтан! Син Минің чолымны туйухтапчазың, синің сағызың Худайдаң нимес, кізілердең.
Хыйа пар Миннең, сайтан. Худай Пічиинде піди пазыл парған: «Позыңның Хан Худайыңа пазыр паза Аның на нымысчызы пол», – теен ағаа андада Иисус.
Худай Пічиинде піди пазыл парған: «Кізі чалғыс халаснаң на нимес, че Худайның полған на сӧзінең дее чуртидыр», – нандырған ағаа Иисус.
Мағаа пазырзаң, пу ниме прай Сини полар. –
Аннаңар, Худайның холына кіріңер. Сайтанға тоғыр полыбызыңар, ол сірердең андада тизіп ойлир.
Пик киртіністеріңнең ағаа тоғырланыңар. Тилекейдегі пасха даа харындастарыңа андағох ирееленістер кӧрерге килісчеткенін пілчезер нооза.
Андада мин, аның азағына тӱзіп, ағаа пазырарға иткем, че ол мағаа теен: – Мыны идерге чарабас! Мин дее синӧк осхас паза Иисустың киречілері полчатхан харындастар осхас Худайның нымысчызыбын. Худайға пазыр! Ухаанҷылас худы Иисустаңар киречілес полча.
Че ангел мағаа теен: – Чох, чарабас мыны идерге! Мин синӧк осхас, синің ухаанҷы харындастарың осхас, пу пічікте пазылған сӧстерҷе чуртапчатхан прай кізілер осхас, нымысчыбын. Худайға пазыр!