50 Оларның пірсі, тізең, хылыс сығара тартып, иң улуғ абыстың нымысчызының оң хулаан ӱзе сабысхан.
Хости турған ӱгренҷілерінің пірсі, хылызын сығарып, улуғ абыстың нымысчызының хулаан кизе сабысхан.
Иисуснаң хада полғаннар, ниме поларға итчеткенін кӧріп, Аннаң сурғаннар: – Хан-пигібіс! Хылыстарнаң сабибыс па?
Андада Иисус тібіскен: – Тохтаңар, чидер. Ол, нымысчының хулаана холын теертіп, имнебіскен.
Хынғаннарым, постарыңның ӱчӱн ӧс албаңар. Худайның ӧкпеленізі анзын итсін. Пазылых нооза: Мин ӧс аларбын, Мин тӧлирбін, – тіпче Хан Худай.
Пістің кӱресчең тиріглерібіс пу чирдегілерни осхас нимес. Че сівеелерні изепчеткен Худайның тирии пісте пар. Анынаң чабал сағыстарны,