34 Тіпчем сағаа, Пётр, пу хараазын, питук тапсаанҷа, син Миннең ӱс хати, пілбинчем тіп, хыйа полыбызарзың, – нандырған ағаа Иисус.
Сынны сағаа тіпчем: пуох хараазын, питук тапсаалахха даа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған ағаа Иисус.
Андада Пётр теен: – Обал Худай! Сынны чоохтапчам, мин Ол Кізіні пілбинчем. Олох туста питук тапсабысхан.
Андада Иисус ағаа теен: – Сынны чоохтапчам сағаа, пуох хараазын, питук ікі хати тапсаанҷа, Миннең ӱс хати тӧдір поларзың.
Хан-пигім! Мин Синнең хада харибге дее, ӧлімге дее парарға тимдебін, – теен Ағаа Пётр. –
Анаң ӱгренҷілеріне чоохтанған: – Хаҷан сірерні ахча хапчығы даа, сӱӱмек тее, ӧдік тее чох ысханымда, сірер пірее нимее хызылғазар ба? – Чох, пір дее нимее хызылбаабыс, – нандырғаннар олар.
Андада Хан-пиг Пётрзар, айланып, кӧрібіскен. Пётр, тізең, Аның «Питук тапсаанҷа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың» теен сӧстерін сағысха кир килген.
Син Минің ӱчӱн ӧл тее парарҷыхсың ма? Сынны сағаа чоохтапчам, питук тапсаалаххаох, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған Иисус.
Чох, – пазох нандырған Пётр. Сах андох питук тапсабысхан.