8 Закхей, тізең, тура тӱзіп, Хан-пиге чоохтанған: – Хан-пигім! Мин чох кізілерге пайымның чарымын пир саларбын. Пірее дее кізіні хыйыхтаан ползам, ағаа тӧрт анҷа нандырарбын.
Постарыңда ниме пар, аны чох кізілерге пирібіс турзаңар, андада прай нимеңер арығ полар.
Сірер, ис-пайыңарны садып, чох кізілерге полызыңар. Постарыңа уурабас хапчығас тимнеп, хорабас ис-пайны тигірде чығыңар. Андар оғыр даа чит полбас, кӧӧ дее аны ардат полбас нооза.
Тіпчем сірерге, арғыстарны мындағы ис-пайнаң таап турыңар. Соонаң, хаҷан сірернің ахчаңар чох пол парза, сірерні мӧгі тураларзар кирерлер.
Анзын кӧргеннернің прайзы, Иисусты чазыхтығ кізізер кірче тіп, тарығып чоохтасхлаан.
Хан-пиг ол ипчіні кӧр салып, айап парып, теен: «Ылғаба»,
ол, ӱгренҷілерінің ікізін позынзар хығырып алып, оларны Иисуссар піди сурарға ысхан: – Пістің сағыпчатхан кізібіс Синзің ме алай піске пасхазын сағирға кирек пе? –