20 Паза пірсі, кір киліп, чоохтанған: «Ээзім! Мына синің кӱмӱс ахчаң. Мин аны, сӱбӱрекке ораап, хайраллаам.
Пір талант алған нымысчы, пас киліп, теен: «Ээзі кізі! Мин синің хатығ хылииңны пілчем. Таарыбаан чирде ас кисчезің, чайа тастабаан чирде теерчезің.
позынзар он чалҷызын хығырып алып, оларға, пірер кӱмӱс ахча пиріп, теен: «Мин айланғанҷа, пу ахчаны постарыңа тузалығ тудыныңар».
«Син андағда пис саарның пазы пол», – нандырған мынзына даа ээзі.
Син хатығ кізізің: салбаан даа нимені алып алчазың, таарыбаан даа асты кизіп алчазың, аннаңар мин синнең хорыххам».
Мына, ағастар тӧзін кизе сабар палты чатча. Чахсы чистек пирбинчеткен полған на ағас, кизе сабылып, отха тасталар. –
Ноға сірер Мині «Хан-пигім! Хан-пигім!» тіпчезер, че Мин чоохтаан нимені толдырбинчазар?
Ӱреен кізі хуюдаң сых килген. Азах-холлары ӱреен кізіні орааҷаң сӱбӱректернең сарыл парған полғаннар, сырайы, тізең, платнаң чаба палғалған полған. Иисус кізілерге теен: – Систібізіңер аны, парзын.
Истернің аразында Аның пазына палғалған плат чох полған, ол оортах алынҷа тӱріл парған чатчатхан.
Чахсыны ит полар кізі аны итпинчетсе, ағаа ол чазыхха саналар.