5 че пу ӧкіс ипчі миннең пір дее азырылбинча, арачылимдах аны, пеер киліп, хатап чархандырбазын тіп».
Че Ол ағаа пір дее сӧс чоохтанмаан. Андада ӱгренҷілері, пас киліп, Аннаң сурынғаннар: – Пістең оортах ызыбыс аны, сообысча хысхыр килче! –
тіпчем сірерге, ол кізі, нанҷылас хоостыра, тӧзектең турып, сірерге халас пирбезе дее, сірер хати-хати сурзаңар, нанҷыңар, тур киліп, нинҷе халас кирек, анҷа пирер.
Олох саарда пір ӧкіс ипчі полған. Ол ипчі, чарғыҷызар чӧріп, сурынҷаң: «Арачыла мині миннең тоғыр полчатхан кізідең».
Алнында парчатханнар аны, тызып, тымылдырарға харасханнар, че ол уламох тың хысхырған: – Давид тӧлі! Айадах мині!
Че пасхаларын ӱгредіп, позым турыспин парбас ӱчӱн, иді-ханымны, чабассырап, пазынчам.