39 Алнында парчатханнар аны, тызып, тымылдырарға харасханнар, че ол уламох тың хысхырған: – Давид тӧлі! Айадах мині!
Полған на сурынған кізі алып алар, тілеен кізі табар, тохлатхан кізее ізік азылар. Аннаңар сурыңар – сірерге Худай пирер, тілеңер – таап аларзар, тохладыңар – сірерге азыл парар.
Ноға іди тың хорых пардар? Киртіністерің пу ла син ме? – нандырған Иисус. Анаң тур киліп, чилнең кӧлні тызып, амырирға чоохтаан. Сах андох ап-амыр пол парыбысхан.
Иисус андартын парчатхан туста, Аның соонҷа ікі харах чох кізі, парып, хысхырған: – Айадах піске, Давидтің тӧлі, Иисус!
Хыйал сірерге, Моисей Чахии пілігҷілері! Сірер, пілісті асчатхан ізіктің клӱзін алып алып, постарың даа кірбеезер, кірерге иткеннерге дее харығ полғазар.
Анаң Иисус хаҷан даа пазырарға кирек полчатханнаңар паза ізеністі чідірбестеңер кип-чоох чоохтап пирген. –
Иисуссар, холын теерт пирзін тіп, палаларны даа ағыл турғаннар, ӱгренҷілері, ол нимені кӧріп, кізілерні хырысханнар.
Иисус, Давид тӧлі! Айадах мағаа! – хысхырған харах чох кізі андада.
Иисус, тохти тӱзіп, ол кізіні Позынзар ағыл килерге чоохтаан. Харах чох кізі пас килгенде, аннаң сурған: –
Чон аразындағы хай пірее фарисейлер Иисусха чоохтанғаннар: – Ӱгретчі! Ӱгренҷілеріңе амыразыннар тіп чоохта. –
Ол іди чоохтанған арада, синагога пастығының туразынаң кізі килген. – Хызың ӱреп парды. Ӱгретчіні тикке сағыссыратпа, – теен ол Иаирге.
Аны хыйа идерге Хан-пигдең ӱс хатап сурынғам.