6 Хан-пиг теен: – Сынап сірер, горчицаның ӱренінҷе дее киртініп, пу смоковница ағазына «Мыннаң ходырылып, талайда одыртыл пар!» тіп чоохтанған ползаңар, ол чооғыңарны истерҷік.
Кил! – теен Иисус. Пётр, кимедең сығып, суғҷа Иисуссар пар сыххан.
Иисус, тізең, оларға теен: – Киртіністерің чохтаңар. Сынны тіпчем сірерге: киртіністерің горчицаның ӱренінҷе дее полған полза, пу таға «мыннаң тігзер чыл парыбыс» теен ползар, ол чыл парыбызарҷых. Андада сірер ит полбас ниме чох полар.
Сынны сірерге тіпчем, сірер киртінчетсеңер паза ікінҷілебинчетсеңер, пу ағас хайди пол парды, ідӧк ит поларзар, пу таға даа «кӧдіріліп, талайзар тӱс пар» тізеңер, ол тӱзер, – нандырған оларға Иисус.
Ол горчица ағазының ӱрені осхас. Ол, таарылчатса, чир ӱстӱндегі ӱреннернің прайзынаң кічіг.
Иисус ағаа нандырған: – Ноға іди «пірее ниме ит ползаң» тіпчезің? Киртінчеткен кізее прай ниме толдырылҷаа пар.
Ол горчица ӱреніне тӧӧй: кізі аны, ағылып, ӱчігінде одырт салған, анзы, ӧзе-ӧзе, улуғ ағас осхас пол парған. Тигірдегі хустар аның салааларында тӱнеҷеңнер.
Сірернің хайзыңар, хыра тартхан алай хой хадарған соонда, чазыдаң ибзер айланған чалҷыны «Табырах кил, стол кистіне одыр» тіп хығырар?
Анаң, Иисусты кӧріп аларға тіп, алнынзар чӱгӱріп, Ол парҷаң чолның хазындағы смоковница ағазына сых парған.
Хан-пиг ол ипчіні кӧр салып, айап парып, теен: «Ылғаба»,
ол, ӱгренҷілерінің ікізін позынзар хығырып алып, оларны Иисуссар піди сурарға ысхан: – Пістің сағыпчатхан кізібіс Синзің ме алай піске пасхазын сағирға кирек пе? –
Ухааннирым пар полза паза прай чазыттарны пілчетсем, ноо даа піліс алчатхан ползам, тағларны орнынаң тибіредерге кӱс пирчеткен прай киртініс минде полза, че хынызым чох полза, тик-хуруғ кізібін.