13 Анаң хысхырғаннар: – Иисус Ӱгретчі! Айадах піске! –
Ол чирлердең сыххан ханаан ипчі, Иисуссар киліп, хысхырған: – Айадах мағаа, Хан-пигім, Давид тӧлі! Минің хызым айнаа тың хаптырт салды.
Иисус андартын парчатхан туста, Аның соонҷа ікі харах чох кізі, парып, хысхырған: – Айадах піске, Давидтің тӧлі, Иисус!
Кӧп хати чабал хут, аны чох идерге полып, отха паза суға тастаан. Пірее ниме ит полар ползаң, піске айап, полыс пирдек.
Парыңар, абыстарға кӧзідіңер постарыңны! – чоохтанған Иисус, оларны кӧріп. Париғаннарында, тізең, иттері арығ паза хазых пол парыбысхан.
Ӱгретчі! Піс, хараа тооза тоғынып, пір дее ниме тут полбаабыс. Че Синің сӧзіңні истіп, сӧзірбелерімні суға тастирбын, – нандырған Иисусха Симон.