26 Ағаа хоза піснең синің арабыста уғаа тирең оймах, аннаңар мыннаң сірерзер иртіп аларға итчеткеннер ирт полбинчалар, аннаң даа піссер пірдеезі ирт пола чоғыл».
Анаң мыннары тоозылбас хатығ чарғаа ызыларлар, арығ чӱректіг кізілер, тізең, мӧгі чуртассар парарлар.
Тіпчем сағаа, халғанҷы оох ахчаңны даа пир салбаанда, андартын сых полбассың.
Че Авраам нандырған: «Оолғым! Сағысха кирдек, син чуртазыңда чахсыны хаап халғазың, Лазарь, тізең, чабалны ла кӧрген. Амды Лазарьға мында чахсы, син, тізең, ирееленчезің.
Андада пай кізі теен: «Андағда сурынчам синнең, паба, Лазарьны минің пабамның чуртынзар ызыбыс,
Худайның Оолғына киртінчеткен кізінің мӧгі чуртазы пар; Худайның Оолғына киртінминчеткен кізінің, тізең, андағ чуртазы чоғыл, че Худайның хатығланғаны ағаа чидер.
Оларны алаахтырған сайтан кӧйчеткен сералығ кӧлзер тастатхан. Андарох аң паза чой ухаанҷы тастаттыртханнар. Анда олар хараа-кӱнӧрте хаҷан даа иреелен турарлар.
Кем сын ниме итпинче, ідӧк ле сын ниме итпезін; кем хомай нимелер идіп чуртапча, ідӧк ле чуртап парзын. Че кем сын ниме итче, ідӧк сын ниме итсін; кем ах-арығ кізі полча, ідӧк ах-арығ ползын.