26 Анаң, чалҷыларның пірсін хығырып алып, сурған: «Ниме полча мында?»
Улуғ оолғы, тізең, чазыда тоғынған. Ибінзер айланчадып, ибге чағыннап киліп, кізілернің, сарназып, кӱлеттепчеткенін ис салған.
«Харындазың килді, пабаң, аның тіріг-хазых айланғанына ӧрініп, симіс пызо сохтырыбысты».
Позының хыринҷа чонның ирт париғанын истіп, ол сурған: – Нимедір пу? –
Прайзы, тізең, хайхап, ӱрӱгіп, удур-тӧдір сурастырғлаан: – Мынзы чи ниме теені полҷаң?