25 Улуғ оолғы, тізең, чазыда тоғынған. Ибінзер айланчадып, ибге чағыннап киліп, кізілернің, сарназып, кӱлеттепчеткенін ис салған.
Минің оолғым ӧліг полған, амды тіріл килді, чіт парған полған, амды табылды». Анаң кӱлеттеп сыхханнар.
Анаң, чалҷыларның пірсін хығырып алып, сурған: «Ниме полча мында?»
Олар, тасхар одырып, удур-тӧдір хысхырысчатхан палаларға тӧӧйлер: «Піс сірерге хобырахнаң ойнаабыс, че сірер плесет салбаазар. Піс сірерге хомзыныстығ сарыннар сарнаабыс, че сірер ылғаспаазар».