21 Оолғы, тізең, пабазына теен: «Пабам! Мин тигірдең паза синнең тоғыр чазых ит салғам. Синің оолғың тіп аданарға паза турыстығ нимеспін».
Анаң, тыхтанып, ибінзер нан сыххан. Пабазы, оолғын ырахтынох кӧр салып, айап парған. Оолғынзар чӱгӱр киліп, хуҷахтап, охсанған.
Че пабазы чалҷыларына чахыбысхан: «Табырах, иң чахсы кип-азах ағылып, оолғымны тонандырыбызыңар. Хол салаазына пурба, азахтарына маймахтар кизіртібізіңер.
Алай син, Худайның пай паарсазын, Аның пазымнығ, тыстаныстығ полчатханын нимее салбинчазың ма? Худай паарсазының пастыра Позынзар айланарына чоллапчатханын оңарбинчазың ма?
Харындастардаң тоғыр андағ чазых идіп, порт чӱректерін ардадып, сірер Христостаң тоғыр чазых итчезер.