18 Ибзер нанып, пабама чоохтирбын: „Пабам! Мин тигірдең паза синнең тоғыр чазых ит салғам.
Иоанн оларны, чазыхтары ӱчӱн пыросынған соонда, Иордан суғда кіреске тӱзірҷең.
Сірер хомай иткен кізілернің пыроларын тастазар, сірернің дее пыроңарны Тигірдегі Пабаңар тастир.
Сірер, тізең, піди пазырыңар: Тигірдегі Пабабыс! Синің Адың сабланзын;
Аннаңар сірер, чабал даа ползаңар, палаларыңа чахсыны пир пілчетсер, Тигірдегі Пабаңар Аннаң сурынчатханнарға чахсы нимелер хайди пирбес.
Иисус оларға нандырған: – Пазырчатсаңар, піди тіңер: Тигірдегі Пабабыс! Синің Адың сабланзын; Синің хан-ӱлгӱң пеер килзін; Чир ӱстӱнде дее, тигірдегӧк чіли, Синің кӧңніңҷе прай ниме ползын.
Анаң, сағыс хабынып, оол чоохтанған: «Пабамның чалҷыларының прайзына халас тосханҷа чиирге чидіп, халадыр, мин, тізең, мында, ӧзӧгіп, ӧлерге чӧрбін!
Синің оолғың тіп аданарға паза турыстығ нимеспін, чалҷаа даа алып ал“».
Оолғы, тізең, пабазына теен: «Пабам! Мин тигірдең паза синнең тоғыр чазых ит салғам. Синің оолғың тіп аданарға паза турыстығ нимеспін».
Албан чығҷаң кізі, тізең, оортах турып, тигірзер харахтарын кӧдірерге дее тідінмеен, че, кӧксін сабынып, чоохтанған: «Худай! Айадах мині, чазыхтығ кізіні!»