27 Че Ол сірерге нандырар: «Тіпчем сірерге, хайдаң килгеннеріңні пілбинчем. Саба итчеткеннернің прайзы хыйа парыңар Миннең».
«Сынны тіпчем сірерге, Мин сірерні пілбинчем» тіп нандырған оларға ипчі алчатхан оол.
Андада Позының сол саринда турчатханнарға чоохтанар: «Хыйа парыңар миннең, хаарғаннар. Сайтанға паза аның ангеллеріне тимнелген успас отха кіріңер.
Тура ээзі, тур киліп, ізіктерін пиктебіссе, сірер, тастында халып, ізік тохладып, хысхырарзар: «Пигібіс! Пигібіс! Ас пир піске ізікті!» Че Ол нандырар сірерге: «Мин сірерні пілбинчем, хайдаңзар сірер».
Че кем Худайға хынча, ағаа Аннаң піліс пирілче.
Амды Худайны піліп алғазар, алай аннаң артых чоохтаза, Худай сірерні піліп алғанда, ноға хатап пу тилекейнің чазығ, уйан кӱстеріне айланчазар паза постарыңны ағаа хул идін саларға сағынчазар.
Че тӧзінде салылған Худай тазында мындағ таңма: «Хан Худай Позының чонын пілче» паза «Хан Худайның адын алынған кізінің полғаны ла чой киректең тӧдір пассын».