14 Кем Мині сірерге чарғыҷы поларға алай ис-пайны ӱлестірерге турғысхан? – нандырған ағаа Иисус.
Чон аразынаң пір кізі Иисуссар айланған: – Ӱгретчі! Чоохта харындазыма, пабам халғысхан ис-пайнаң миннең ӱлессін. –
Тӱрче полбинаң, пазох пір кізі, Пётрны кӧр салып, теен: – Син дее оларның пірсізің. Че Пётр ол кізее нандырған: – Чох.
Иисус, оларның андағ киртіністерін кӧріп, ағырығ кізее чоохтанған: – Чазыхтарың позыдылчалар.
Иисус кізілернің Позын, тудып алып, кӱснең иудейлернің ханы идерге итчеткеннерін піл салып, хатап тағларзар чалғызан парыбысхан.
Чох, Хан-пигім, пірдеезі! – нандырған ипчі. – Мин дее сині пыролабинчам. Пар, чазых паза итпе, – теен Иисус.
Ол оңдайнаң син, пасхазын чарғылапчатхан ноо даа кізі, ахтан полбассың. Син пасхазын чарғылапчатхан чарғынаң позыңны чарғылапчазың. Пасха кізіні чарғылап, позың, тізең, ідӧк итчезің.
Алай син, кізі, андағ нимені итчеткен кізіні чарғылап, позың даа ідӧк итчедіп, Худайның чарғызынаң озарға сағынчазың ма?
Кемзің син, кізі, Худайға удурлазарға? Устың холы иткен ниме «Ноға син мині мындағ иткезің?» тіп полар ба?