45 Андада Моисей Чахии пілігҷілерінің пірсі чоохтанған: – Ӱгретчі! Пу нимені чоохтап, Син пісті дее хомзындырчазың.
Оларның пірсі, Моисей Чахии пілігҷізі, Иисусты сыныхтап, сурған: –
Иисус, тізең, нандырған: – Сірерге дее, Моисей Чахии пілігҷілері, хыйал! Сірер кӧдірҷее чох аар чӱкті кізілерге артыбысчазар, постарың, тізең, ол чӱкке салаа даа узынаң теңминчезер.
Хыйал сірерге, Моисей Чахии пілігҷілері! Сірер, пілісті асчатхан ізіктің клӱзін алып алып, постарың даа кірбеезер, кірерге иткеннерге дее харығ полғазар.
Че фарисейлернең Моисей Чахии пілігҷілері, Худай кӧңнін постарынаң хыйа идіп, Иоаннаң пастыра кіреске тӱзерінең тоғыр полғаннар.
Пастыхтарның алай фарисейлернің аразынаң піреезі ағаа киртінген ме?
Мин, оларның иткен киректері хомай полчатханын чоохтапчатханым ӱчӱн, олар Мині хырт кӧрчелер, сірерні, тізең, хырт кӧрбинчелер.
Піс тее кӧрбинчебіс пе? – сурғаннар Аннаң фарисейлернің хай піреезі. –