39 Че Хан-пиг ағаа теен: – Сағам, сірер, фарисейлер, чірче-айахтың тастын на арығлапчазар, істіңер, тізең, чабдыланыснаң чабал хылыхха тол парған.
Чабал сағыстар, ӧдірері, оралызары, чӧреес хылыхтары, оғырлиры, чой киречілирі, сӧклирі чӱректең сыхчалар нооза.
Чой ухаанҷылардаң китеніңер. Тастынаң кӧрзе, олар хойларға тӧӧйлер, че істінең олар пӱӱрлер осхастар!
Иисус оларға теен: – Сірер кізілер алнында арығ чӱректіг полаачыхтанчазар, че Худай чӱректеріңні пілче. Кізілер пӧзік паалапчатхан нимелер, анзы Худайның алнында чиркестіг ниме.
Хан-пиг ол ипчіні кӧр салып, айап парып, теен: «Ылғаба»,
ол, ӱгренҷілерінің ікізін позынзар хығырып алып, оларны Иисуссар піди сурарға ысхан: – Пістің сағыпчатхан кізібіс Синзің ме алай піске пасхазын сағирға кирек пе? –
Ол, чох кізілерге сағыссыраанынаңар нимес, че оғыр полғанынаңар, іди чоохтанған. Ол ахча чығҷаң хапчыхты ал чӧрҷең, андар салған ахчалардаң, тізең, позына удаа ахча алып алҷаң.
Иирде азыранчатхан тус полған. Сайтан Иуданың, Симон Искариоттың оолғының, чӱреене Иисусты садыбызар сағысты кир салған полған.
Че Пётр теен: – Ананий! Ноға син, садығ ахчазының пір чардығын харанға чыып салып, Худай Худын алаахтырардаңар сағысты чӱрееңе кирерге сайтанға чараттың?
Пістің сӧӧктегі пір кіримнерімнің аразында иудей чозахтарын мин прайзынаң артых толдырғам, ағаларыбыстың чахығларын кӧмес тее хыйыстырбасха кӱстенгем.
Худайға тудынаачыхтанарлар, че Аның кӱзін хыйа тастирлар. Андағлардаң оортах пол.
«Арығларға прай ниме арығ, кірліглерге паза киртініс чохтарға пір дее арығ ниме чоғыл». Че оларның постарының сағыстары кірліг, чахсы-чабалны оңарары даа сайбалча.
Худайға чағдаңар – сірерге Ол чағдирох. Чазыхтығлар, холларың арығлабызыңар, ікі сағыстанғаннар, чӱректерің тӱзедібізіңер.