26 Андада ол, парып, позынаң даа чабал читі айнаны ағыл киліп, ол турада чуртап сыхчалар. Мынзы, тізең, ол кізее пастағызының хыринда улам хомай поладыр.
Андада ол, парып, позынаң хай-хай чабал ам даа читі айнаны хығырып, кізі істіне кіріп, анда чуртап сығадыр. Мынзы, тізең, ол кізее пастағызының хыринда улам хомай поладыр. Пу чабал тӧлнең ідӧк полар.
Хыйал сірерге, Моисей Чахии пілігҷілері паза фарисейлер! Чойырхостар! Сірер, талайлар паза чирлер ибіре чӧріп, постарыңа ӱгренҷілер тілепчезер. Піреезін таап алзар, тізең, аны ӱгредииңерге айландырып, постарыңнаң ікі хати хомай ит салып, кӧйчеткен кӧлзер тастатчаң кізі итчезер.
Анаң, айлан киліп, кӧрзе, туразы прай сыбырыл парған, арығ турча.
Иисус іди чоохтанчатхан туста, чон аразынаң пір ипчі, хысхырып, теен: – Хайдағ часкалығ Сині позында ал чӧрген паза имҷектеен ипчі! –
Соонаң Иисус ағаа храмда тоғас парған. – Амды син чазыл пардың. Мыннаң мындар улам хомай пол парбас ӱчӱн, паза чазых итпе, – чоохтанған ағаа.
Кем харындазының чазых итчеткенін, че ол чазых ӧлімге апарбинчатханын кӧрчетсе, аның ӱчӱн Худайдаң алданзын. Худай, тізең, ағаа чуртас пирер. Сынап андағ чазых ӧлімге апарчатса, мин сірерге «Ол кізідеңер сурыныңар» тібинчем.