48-49 Минзер, Позының олаңай ла хулынзар, кӧрізін айландырғаны ӱчӱн! Мыннаң мындар, кӱстіг Худайның мағаа ит пирген илбек киректері ӱчӱн, прай чоннар мині часкалығ тирлер! Аның ады ах-арығ;
Ангел, Мариязар киліп, теен: – Изен, Худай паарсазы тӱскен хыс! Хан Худай синнең хада. Ипчі кізілернің иң алғастығы синзің.
Елисавет, тізең, ӧтіг табыснаң чоохтанған: – Ипчілернің иң алғастығы синзің, істіңдегі дее пала алғастығ!
Хан Худайның чоохтаан сӧзінің тол парарына киртінчезің, аннаңар син часкалығзың.
Иисус іди чоохтанчатхан туста, чон аразынаң пір ипчі, хысхырып, теен: – Хайдағ часкалығ Сині позында ал чӧрген паза имҷектеен ипчі! –