45 Хан Худайның чоохтаан сӧзінің тол парарына киртінчезің, аннаңар син часкалығзың.
Мин чоохтаан сӧстер, тузы читсе, толарлар. Че син, сӧстеріме киртінмеенің ӱчӱн, искірген хабарым толғанҷа, чоохтан полбин, сым на поларзың.
Ӱніңні искенімдӧк, істімдегі палам даа ӧрінгеніне туғли тӱскен.
Минзер, Позының олаңай ла хулынзар, кӧрізін айландырғаны ӱчӱн! Мыннаң мындар, кӱстіг Худайның мағаа ит пирген илбек киректері ӱчӱн, прай чоннар мині часкалығ тирлер! Аның ады ах-арығ;
Тібедім ме сағаа: «Киртінзең, Худайның сабланызын кӧрерзің», – чоохтанған Иисус.
Син, Мині кӧріп, киртіндің ме? Че, Мині кӧрбин, киртінчеткеннері часкалығлар, – теен Иисус.