12 Аны кӧр салып, Захарий, изі чохтанып, тың хорых парған.
Хуюзар кіргеннерінде, оң саринда ах кип кискен чиит оолны кӧр салып, тың хорых парғаннар.
Мария, тізең, аның сӧстерін истіп, алаң ас парған, пу чолабиттің ниме таныхтапчатханын піліп аларға сіренген.
Ол, тізең, андар кӧрібізіп, хорых парып, теен: – Ноо ниме, пигім? Ангел ағаа нандырған: – Синің кізілерге чахсы иткеніңні паза пазырғаныңны Худай сағысха кир килген.
Мин, Аны кӧр салып, азахтарынзар ӧліг ле кізі чіли тӱскем. Ол, минзер оң холын салып, теен: – Хорыхпа! Мин пастағызы паза халғанҷызы полчам.
