22 Хуллар, сірернің пу чирдегі ээлеріңнің чооғын истіңер. Чойырхостар чіли, харах кӧзіне ле нимес, че Худайны сағынып, арығ чӱрекнең чӧрініңер.
Харах – кізінің ит-сӧӧгіне чарытхы осхас. Аннаңар синің харааң арығ полза, прай позың даа чарых поларзың.
Минің дее позымнаң пӧзік пастыхтарым пар, позымның даа холымда чааҷылар пар. Чааҷыларымның піреезіне «пар» тізем, анзы парадыр, пасхазына «кил» тізем, ол киледір; нымысчыма «мыны ит» тізем, ол идедір.
Ноға сірер Мині «Хан-пигім! Хан-пигім!» тіпчезер, че Мин чоохтаан нимені толдырбинчазар?
Минің дее позымнаң пӧзік пастыхтарым пар, позымның даа холында чааҷылар пар. Чааҷыларымның піреезіне «пар» тізем, анзы парадыр, пасхазына «кил» тізем, ол киледір; нымысчыма «мыны ит» тізем, ол идедір.
Кӱннің сай олар храмда хаданаң хада полҷаңнар, тураларында даа, чіҷең ниме тимнеп, ачых-чарых паза арығ чӱректіг азыранҷаңнар.
Ол оңдайнаң, хынғаннарым, андағ сӧс пиріл парғанда, ит-ханыбыста паза худыбыста пар чабал нимедең арығланып алааңар. Ол оңдайнаң, Худайдаң хорығып ала, пӱкӱле ах-арығ полыбызыңар.
Ам мин кізілернің ме, Худайның ма чахсы хылынғанын тілепчем? Кізілернің кӧңнінҷе поларға кӱстенчем ме? Мин пу тузыма читіре кізілернің кӧңнінҷе пол чӧрерге харасхан ползам, Христостың хулы полбасчыхпын.
Палалар, ноо даа нимеде паба-іҷеңернің чооғын истіңер. Анзы Хан-пигібістің кӧңніне чарас.
Че Худай пісті Чахсы Хабар тарадарға турғысханда, піс, кізі кӧңніне кірерге нимес, че чӱреебісті сынапчатхан Худайның кӧңніне кірерге полып, чоохтапчабыс.
Че хулны чіли нимес. Ол хулдаң пӧзік. Ол хынған харындас, улам мағаа. Сағаа ол аннаңох аарлығ: ол сағаа кізі дее, Хан-пигібіс хоостыра харындас таа.