37 Син Аны кӧрчезің, Ол синнең чоохтасча, – нандырған Иисус. –
Олох туста Иисус, чооғын узарадып, теен: – Пабам! Тигірнең чирнің Ээзі! Мынзын, пілістіглердең паза хыйғалардаң чазырып, кічіг палаларға ас пиргенің ӱчӱн Сині саблапчам.
Ол – «Минмін», синнең чоохтасчатхан Кізі, – нандырча Иисус.
Аның кӧңнін толдырарға хынчатхан кізі пу ӱгредігнің Худайдаң килчеткенін ме алай Минің чоохтааным полчатханын ма хайди дее пілер.
Киртінчем Сағаа, Хан-пигім, – тіп, Аның алнында тізекке тӱскен ол кізі. –