18 Позының сағызын чоохтапчатхан кізі позын кӧдірерге хынча. Позын ысхан устағҷыны кӧдірерге хынчатхан кізі, тізең, сынны чоохтапча, аның чӱреенде пір дее чой ниме чоғыл.
Сірер, тізең, піди пазырыңар: Тигірдегі Пабабыс! Синің Адың сабланзын;
Иисус, аны истіп, чоохтанған: – Пу ағырығ ӧлімге нимес, че Худайны сабландырып, Худай Оолғының сабланарына пол парды.
Пабам! Позыңны сабландыр! Андада тигірдең ӱн истілген: – Сабландырғам, мыннаң мындар даа сабландырарбын.
Олар, кізілернің аразындағы сабланысха Худайдаң тӱскен сабланыстаң артых хынғаннаңар, піди хылынғаннар.
Мағаа кізілернің махтааны кирек чоғыл.
Позымны Позым саблазам, сабланызым пір дее нимее турбас. Минің Пабам сабландырча Мині. Аны сірер Худайыбыс тіпчезер! – нандырған Иисус. –
Сірер дее, пасхалары даа пісті махтазыннар тіп сағынминчабыс.
Чоохтанарға салылған кізі Худай сӧстерінең чоохтанзын. Полызарға салылған кізі Худай пирчеткен кӱснең тузаланзын. Худай Иисус Христостаң пастыра сабланзын. Худайға хаҷан даа сабланыс паза кӱс ползын! Аминь.
Сірер, Аның орта итчеткенін пілчетсер, орта итчеткен полған на кізінің Худайдаң тӧреенін дее пілерге кирексер.