17 Аның кӧңнін толдырарға хынчатхан кізі пу ӱгредігнің Худайдаң килчеткенін ме алай Минің чоохтааным полчатханын ма хайди дее пілер.
Харах – кізінің ит-сӧӧгіне чарытхы осхас. Аннаңар синің харааң арығ полза, прай позың даа чарых поларзың.
Чахсы чирге тӱскен ӱреннер, тізең, – Худайның сӧзін истіп, аны чағбан паза арығ чӱректерінде хайраллапчатхан кізілер. Сидіктерге сыдазып, улуғ туза ағылчалар. Іди чоохтап, Иисус піди тоосхан: – Исчең хулаа пар кізі, иссін! –
Че сын ниме итчеткен кізі, Худайның полызиинаң итчеткенінеңер, чахсы нимелер іле ползын тіп, Чарыхха сығадыр.
Мин чоохтапчатхан нимені ноға піл полбинчазар? Сірер, Мин чоохтаан нимені истерге сыдап полбинчатханнаңар, піл полбинчазар.
Пабаңар сайтан, сірер аның кӧңніне кірчеткен нимелерні толдырарға тимдезер. Ол прай ниме наа ла чайалчатхан тустардох кізі ӧдіреечі полған паза, аның чӱреенде Сын чох полғаннаңар, ол Сынның саринда халбаан. Ол чойланчатса, ол ӧӧн позынаң чоохтанча. Ол чой паза чойның пабазы.
Кем Худайдаң, ол Худайның сӧзін исче. Сірер Худайдаң нимессер, аннаңар чоох испинчезер.
Мындағылар фессалониктегілернің хыринда арығ сағыстығ полғаннар: олар, кӱннің сай Худай Пічиин хығырып, андағ ба, андағ нимес пе тіп сыныхтап ала, Чахсы Хабарны хынып алғаннар.