23 Иоанн, тізең, Салим саарның хыриндағы Энон тіп пір орында суғ кӧп полғаннаңар, кізілерні анда кіреске тӱзірген. Кізілер, андар киліп, кіреске тӱсчеңнер.
Иоанн позынзар кіреске тӱзерге чыылчатхан чонға теен: – Чылан тӧлі! Кем сірерге Худай ысчаң чарғыдаң тизіп аларзар тіп чоохтап пирген?
Аның соонда Иисус, Позының ӱгренҷілерінең хада Иерусалим саардаң сығып, Иудей чиріндегі пір аалзар парыбызып, анда оларнаң хада чуртап, кізілерні кіреске тӱзірген.
(Ол туста Иоанны харибге чапхалах полғаннар.)
Аның азахтары ізіг песте хайылдырып урылған хола осхастар, Аның ӱні, тізең, хорлап ахчатхан суғларның суулазы осхас.
Мин кӧп суғлар ахчатхан паза кӱгӱрт кӱзӱрепчеткен осхас ӱнні тигірдең ис салғам. Ідӧк ол ӱн хомыстар хахчатхан кізілернің ӱннеріне тӧӧй полған.
Кӧп саннығ чонның табызы осхас, кӧп суғларның суулазы осхас, улуғ кӱгӱрттің табызы осхас ӱннің чоохтанчатханын ис салғам: – Аллилуй! Ӧӧркі Чайаачы, Прай нимедең кӱстіг Худай Хан полыбысты!