17 Худай Позының Оолғын чарғы идерге нимес, че прай кізілерні арачылирға ысхан.
«Хыс, азах аар пол парып, Оол тӧрідер. Аны Еммануил тіп адап саларлар». Еммануил «Худай піснең хада» теені полча.
Кӧріңер, пу кічіглернің пірдеезін хыйыхтабаңар. Тіпчем сірерге, оларның ангеллері хаҷан даа Тигірдегі Пабамның алнындалар. –
Кізі Оолғы, чох пол парғаннарны тілеп, арачылирға пеер килген.
Кізі Оолғы, чіткенін таап, арачылирға килген.
Кізі Оолғы кізі тынын чох идерге нимес, арачылирға килген. Анаң олар пасха аалзар пар сыхханнар.
Пазағы кӱнде Иоанн, позынзар килчеткен Иисусты кӧр салып, кізілерге теен: – Мына Худай Хурағаны. Чир ӱстӱндегі прай кізілернің чазыхтарын Позына алып алчатхан Хураған.
Мині сыбыра истіпчеткеніңні пілчем. Мині ысханыңа киртінзіннер тіп, мында турчатхан чонға пу сӧстерні чоохтадым.
Син Мині чир-чалбахсар ысхан чіли, Мин дее оларны чир-чалбахтағы чоннарзар ысхам.
Чир-чалбах Синің Мині ысханыңа киртінзін тіп, прайзы пір кізі осхас ползын: Пабам, Синің Минде полчатханың, Минің Синде полчатханым чіли, олар даа Пісте ползыннар тіп сурынчам.
Олар прайзы пір ле кізі осхас чарылбас ползыннар тіп, Мин оларда полим, Син, тізең, Минде пол. Андада оларға, Мағаа чіли, хынчатханыңны паза Мині ысханыңны чир-чалбах пілер.
Орта нимее хынчатхан Пабам! Чир ӱстӱ Сині пілбинче, че Мин Сині пілчем. Мині ысханыңны даа Мағаа пирген кізілерің пілчелер.
Мӧгі чуртас Сині – чалғыс сын Худайны – паза Син ысхан Иисус Мессий-Христос полчатханын пілчеткені полча.
Амыр-хазых сірерге! Пабам Мині ысхан чіли, Мин дее сірерні чир-чалбахтағы чоннарзар ысчам, – теен хатабох Иисус.
Худай Позының Худын синебин пирчеткеннеңер, Худай ысхан Кізі Аның сӧзін чоохтапча.
Минде, тізең, Иоанның киречілеенінең дее улуғ киречілес пар: Пабам Мағаа итчең нимелер пирген, оларны толдырчатханым Пабамның Мині ысханын таныхтапча паза киречілепче.
Сірер Аның ысхан Кізізіне киртінминчезер, аннаңар аның сӧзі дее чӱректеріңде халбинча.
Пабамның алнында Мин сірерні пыролим тіп сағынмаңар. Сірернің ізенчеткен Моисейлерің сірерні пыролир.
Худайның сірердең сағыпчатхан кирее Аның ысхан Кізі Оолғына киртінері полча, – нандырған Иисус. –
Мин тигірдең, Позымның кӧңнімні толдырарға нимес, Мині ысхан Пабамның кӧңнін толдырарға килгем.
Мині Ысханның кӧңні мындағ: Худайның Оолғын кӧрчеткен паза Ағаа киртінчеткен полған на кізі мӧгі чуртастығ ползын. Мин дее аны тӱгенҷі кӱнде тірілдір саларбын, – нандырған Иисус.
Тіріг Пабам Мині ысхан, Аның сылтаанда Мин чуртапчам, сах іди Мині чіпчеткен кізі Минің сылтаамда чуртир.
Мин Аны пілчем, Аннаң килгем, Ол Мині ысхан.
Чох, Хан-пигім, пірдеезі! – нандырған ипчі. – Мин дее сині пыролабинчам. Пар, чазых паза итпе, – теен Иисус.
Мин, Худайдаң киліп, мында полчам. Мин Позым алынҷа килбеем, Мині Худай ысхан. Аннаңар, Худай сірернің Пабаңар полған полза, сірер Мағаа хынарҷыхсар, – нандырған Иисус. –
Ол пістің паза пістің не нимес, че прай чир ӱстӱндегі кізілернің чазыхтары ӱчӱн тайыға салдыртхан.
Пабазы Оолғын чир ӱстӱндегі кізілерні арачылирға ысхан. Піс аны кӧргебіс, аннаңар киречілепчебіс.