20 Пётр, тізең, соонзар айланып, постарының соонҷа Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі килчеткенін кӧр салған. Ол хаҷан-да, иирде азыранчадып, Иисусха чағын одырып, «Иисус пиг, Сині кем садыбызар?» тіп сурған полған.
Турыңар, парааңар: Мині садыбысхан кізі чит килді.
Мария, Симон-Пётрзар паза Иисустың хынҷаң ӱгренҷізінзер чӱгӱр парып, теен: – Хан-пигібістің сӧӧгін хуюдаң кемнер-де апарыбыстырлар, хайдар иткеннерін, тізең, пілбинчебіс.
Пётр, Иисустың хынҷаң ӱгренҷізін кӧр салып, Иисустаң сурған: – Хан-пигім! Пу ӱгренҷіңнең чи ниме полар? –
Ана ол ӱгренҷі, прай пу нимелердеңер чоохтап, пу киндені пас салған. Ол чоохтаан нимелернің сын полчатханын піс пілчебіс.
Андада Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі Пётрға чоохтанған: – Пу Хан-пигібіс! Симон-Пётр, Аның Хан-пиг полчатханын истіп салып, кип-азаан табырах кизіп (ол кип-азаан суур салған полған), суға сегірібіскен.