28 Хан-пигім паза Худайым минің! – нандырған Фома. –
Кимеде одырғаннар, Иисуссар пас киліп, мӧкейіп пазырып чоохтанғаннар: – Син сынап таа Худай Оолғы полтырзың.
Ӱгренҷілері, Ағаа пазырған соонда, улуғ ӧрчіде Иерусалимзер айланғаннар.
Иң пастап Сӧс полған. Сӧс Худайнаң хада полған, Сӧс Худай полған.
Мария! – теен Иисус. Мария, Иисуссар сырайынаң айланып, еврей тілінең «Раввуни», «Ӱгретчім», теен. –
Анаң Фомаға теен: – Салааңнаң холларымны тутхлап кӧр. Холыңны палығлығ хабырғама сал. Ікінҷілебин киртін! –
Син, Мині кӧріп, киртіндің ме? Че, Мині кӧрбин, киртінчеткеннері часкалығлар, – теен Иисус.
Пу пічік сірерге Иисустың Мессий-Христос, Худайның Оолғы полчатханына киртінзіннер тіп пазылған. Іди киртініп, сірер чуртас аларзар.
Пу оңдайнаң прайзы, Пабазын хайди улуғлапчалар, сах іди Оолғын улуғлазыннар. Оолғын улуғлабинчатхан кізі Аны ысхан Пабазын даа улуғлабинча.
Ікінҷілес чох, пістің киртінізібістің илбек чазыды мындағ: Худай кізі ит-сӧӧгінде килген, Худай Худы Аны пір пырозы чох чарлаан. Ангеллер Аны кӧргеннер, Аннаңар чоннарға чоохталған. Тиксі-тилекейде Ағаа киртінгеннер. Худай сабланыснаң Аны ӧӧрлеткен.
