13 Син ноға ылғапчазың? – сурғаннар аннаң ангеллер. – Минің Хан-пигімні апарыбысханнар, Аны хайдар салғаннарын пілбинчем, – нандырған Мария.
Нимедеңер чоохтас паризар паза нимее іди хомзын-ӧзелчезер? – теен оларға Иисус. –
Иисус, іҷезін паза аннаң хости турчатхан Позының хынған ӱгренҷізін кӧр салып, іҷезіне теен: – Ипчі кізі. Пу синін оолғың.
Пістің анда ноо киреебіс. Хайхастар идер тузым ам даа читкелек, – нандырча Иисус. –
Син ноға ылғапчазың? Кемні тілепчезің? – сурған Иисус. – Пиг, син Аны сығар парыбысхан ползаң, чоохта мағаа, хайда салғазың. Мин Аны алып алам, – теен Мария, Иисусты сад кӧрҷең кізее санап. –
Мария, Симон-Пётрзар паза Иисустың хынҷаң ӱгренҷізінзер чӱгӱр парып, теен: – Хан-пигібістің сӧӧгін хуюдаң кемнер-де апарыбыстырлар, хайдар иткеннерін, тізең, пілбинчебіс.
Че Павел, піске нандырып, теен: – Ниме итчезер сірер? Ноға ылғап, чӱреемні хомзындырчазар? Мин Иерусалимде харибге ле кірерге нимес, че Иисус Хан-пигібістің ады ӱчӱн ӧл парарға даа тимдебін.