26 Иисус, іҷезін паза аннаң хости турчатхан Позының хынған ӱгренҷізін кӧр салып, іҷезіне теен: – Ипчі кізі. Пу синін оолғың.
Иисустың хынчатхан ӱгренҷізі Аннаң хости одырған.
Пістің анда ноо киреебіс. Хайхастар идер тузым ам даа читкелек, – нандырча Иисус. –
Мария, Симон-Пётрзар паза Иисустың хынҷаң ӱгренҷізінзер чӱгӱр парып, теен: – Хан-пигібістің сӧӧгін хуюдаң кемнер-де апарыбыстырлар, хайдар иткеннерін, тізең, пілбинчебіс.
Пётр, тізең, соонзар айланып, постарының соонҷа Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі килчеткенін кӧр салған. Ол хаҷан-да, иирде азыранчадып, Иисусха чағын одырып, «Иисус пиг, Сині кем садыбызар?» тіп сурған полған.
Ана ол ӱгренҷі, прай пу нимелердеңер чоохтап, пу киндені пас салған. Ол чоохтаан нимелернің сын полчатханын піс пілчебіс.
Андада Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі Пётрға чоохтанған: – Пу Хан-пигібіс! Симон-Пётр, Аның Хан-пиг полчатханын истіп салып, кип-азаан табырах кизіп (ол кип-азаан суур салған полған), суға сегірібіскен.