15 Чох ит, кіреске хазат аны! – пазох хысхырысханнар олар. – Хайди мин сірернің ханыңарны хазап саларбын? – сурған Пилат. – Пістің Рим хағанынаң пасха хан чоғыл, – нандырғаннар улуғ абыстар.
Аннаңар чоохтап пир піске, хайди сағынчазың, піс Рим хағаныға албан тӧлирге кирекпіс пе алай чох па?
Че прай чон хысхыр сыххан: – Ӧлім Ағаа! Варавваны позыт піске!
Сірер аны, мыннаң апарып, постарыңның чахииңар хоостыра чарғылаңар, – теен Пилат. – Рим чарғы-чахии хоостыра кізіні ӧлімге чарғылаҷаң пір дее ӱлгӱбіс чоғыл, – нандырғаннар иудей пастыхтары.
Улуғ абыстар паза хадағҷылар, Аны кӧр салып, хысхыр сыхханнар: – Кіреске хазап саларға аны, хазап саларға аны! – Постарың Аны, апарып, кіреске хазаңар. Мин пір дее пыро анда таппадым, – теен Пилат. –
Иисусты ӧлімге чарғылаҷаң пір дее пыро таппин, Пилаттаң Аны ӧдірібізерге сурынғаннар.
Ибіре кізілер, андар сыынызып, хысхырғаннар: – Ӧлім ағаа!
Пу сӧстерге теере Павелні искеннер, мының соонаң олар чоо хысхырыс сыхханнар: – Чох ит чир-чалбахтаң мындағны! Ол чуртабасха кирек!