5 Амды, тізең, Мині пеер ысхан Пабамзар нандыра парчам. Сірернің пірдеезі, «Хайдар парчазың?» тіп, Миннең сурбинча.
Иисус Пабазының прай ӱлгӱні Позына пирібіскенін пілген. Позының, Худайдаң киліп, Худайзар айланарын даа пілген.
Хан-пигім! Син хайдар парчазың? – сурған Иисустаң Симон-Пётр. – Мин парчатхан чирзер амды соомҷа пар полбассың, че соонаң соомҷа парарзың, – нандырған Иисус. –
«Сірердең парып, сірерзерӧк айланарбын» теен сӧстерімні искезер. Мағаа хынған ползаңар, «Мин Пабамзар парчам» тееніме, ӧрінерзер. Пабам Миннең дее илбектеңер, ӧрініңер.
Пабамзар парчатханым паза кізілернің пірдеезі Мині кӧр полбазы Минің орта ӱгретчеткенімні кӧзітчелер. Пу нимені кізілерге Турысчы кӧзіт пирер.
Пабамзар парчатханымнаңар, тӱрче полза, сірер Мині паза кӧрбессер, че соонаң пазох кӧрерзер.
Аның ӱгренҷілерінің хай піреезі удур-тӧдір сурғаннар: – «Тӱрче полза, сірер Мині кӧрбессер, че соонаң пазох кӧрерзер» паза «Мин Пабамзар парчам» тіп, ниме тирге иткен полҷаң?
Мин, Пабамнаң сығып, чир ӱстӱнзер килгем. Амды пазох, чир ӱстӱн халғызып, Пабамзар парчам.
Амды Мин Синзер парчам. Олар даа ӧрінізімні Миннең ӱлессіннер тіп, сағам Позым чир ӱстӱндеде мыны чоохтапчам.
Мағаа ит саларға чахаан нимелеріңні толдыр салып, Сині чир ӱстӱнде сабландырдым.
Кізі Оолғының алындох полған чирінзер хатап кӧдіріл париғанын кӧр салзаңар, хайди поларзар?
Иисус, тізең, кізілерге чоохтаан: – Мин, сірернең хада ӱр полбин, Мині ысхан Пабамзар парарбын.
Оолғы – Пабазының сабланызының чарии полып, Аның сын Позының омазы полча. Ол Позының кӱстіг сӧзінең тиксі-тилекейні орнында тутча. Ол, пісті чазыхтарыбыстаң ахтабызып, тигірде илбек Худайның оң саринда одыр салған.
Иисусха кӧрееңер. Ол пістің киртінізібісті пастабызып, аны толдыра итче. Аны сағыпчатхан ӧріністі Иисус пілген. Че пастап, Ол уйаттаң хорыхпин, кіресте ирее кӧрген. Амды, тізең, Ол Худайның оң саринда одырча.