23 Ол кӱнде сірер Миннең пір дее ниме сурастырбассар. Сынны сірерге чоохтапчам, Минің ӱгренҷілерім полып, Пабамнаң ниме дее сурзаңар, аны сірерге пирер.
Киртініп ала, Худайдаң ниме дее сурзаңар, ол нимені аларзар.
Полған на сурынған кізі алып алар, тілеен кізі табар, тохлатхан кізее ізік азылар. Аннаңар сурыңар – сірерге Худай пирер, тілеңер – таап аларзар, тохладыңар – сірерге азыл парар.
Сах ол кӱн, Мин Пабамда, сірер Минде, Мин дее сірерде полчатханымны піліп аларзар.
Хан-пигім! Ноға Син чир-чалбахты сизіндірбин, пісті ле сизіндірерге итчезің? – сурған Иуда, че Искариот Иуда нимес. –
Хан-пигім! Синің хайдар парчатханыңны даа пілбинчеткенде, чолны хайдаң пілербіс піс? – сурған Иисустаң Фома. –
Сірер Мағаа киртінзеңер, Минің сӧзімні толдыр турзаңар, андада ниме дее сурыңар – Пабам аны сірерге пирер.
Иисус, оларның ниме сурарға итчеткеннерін кӧріп, чоохтаан: – «Тӱрче полза, сірер Мині кӧрбессер, че соонаң Мині пазох кӧрерзер» тіп чоохтанчатханымнаңар удур-тӧдір сурастырғласчазар ба?
Мағаа хынчатханнарың ӱчӱн, Минің Худайдаң килгеніме киртінчеткеннерің ӱчӱн, Пабам сірерге хынча. Аннаңар ол кӱн сірер, Минің ӱгренҷілерім полып, постарың Аннаң сурынарзар. Мағаа сірернің ӱчӱн Пабамнаң сурынарға паза кирек чоғыл.
Амды Синің прай нимені кӧрчеткеніңні паза Синнең ниме сурынарыбысты азынада пілчеткеніңні оңнадыбыс. Аннаңар Худайдаң тӱскеніңе киртінчебіс.
Аннаңар Христостың пастыра прайзыбыс, иудейлер дее, пасха даа чоннар, пір Хуттығ полып, Пабабысха чағын кір поларбыс.
Палаларым! Мин сірерге, чазых итпезіннер тіп, пу нимені пасчам. Че сірернің пірееңер чазых ит салза, Худай Пабаның алнында пістің алныбыс алҷаң Иисус Христос пар. Ол ах-арығ нооза.