4 Минің парчатхан чирімні паза андар апарчатхан чолны пілчезер. –
Мессий-Христосха, сабланызына кірер ӱчӱн, іди ирееленерге кирек полған ни?
Мин ізік полчам. Миніңҷе кірчеткені арачылан халар. Ол, кіріп, сығар паза пӱк табар.
Минің нымызыма чӧрчеткен кізі Минің соомҷа парзын! Мин хайдабын, ол андох полар. Минің нымызыма чӧрчеткен кізіні Пабам улуғлир.
Иисус Пабазының прай ӱлгӱні Позына пирібіскенін пілген. Позының, Худайдаң киліп, Худайзар айланарын даа пілген.
Пабамның туразында пӧліктер кӧп. Андағ полбаан полза, «Сірерге орын тимнирге парчам» тіп, Мин сірерге чоохтирҷыхпын ма?
«Сірердең парып, сірерзерӧк айланарбын» теен сӧстерімні искезер. Мағаа хынған ползаңар, «Мин Пабамзар парчам» тееніме, ӧрінерзер. Пабам Миннең дее илбектеңер, ӧрініңер.
Парып, сірерге орын тимнеп салып, нандыра айланып, Позымның полчатхан чирімзер сірерні алып аларбын.
Хан-пигім! Синің хайдар парчатханыңны даа пілбинчеткенде, чолны хайдаң пілербіс піс? – сурған Иисустаң Фома. –
Мин, Пабамнаң сығып, чир ӱстӱнзер килгем. Амды пазох, чир ӱстӱн халғызып, Пабамзар парчам.
Худайның Оолғына киртінчеткен кізінің мӧгі чуртазы пар; Худайның Оолғына киртінминчеткен кізінің, тізең, андағ чуртазы чоғыл, че Худайның хатығланғаны ағаа чидер.
Мині Ысханның кӧңні мындағ: Худайның Оолғын кӧрчеткен паза Ағаа киртінчеткен полған на кізі мӧгі чуртастығ ползын. Мин дее аны тӱгенҷі кӱнде тірілдір саларбын, – нандырған Иисус.