20 Сынны сірерге чоохтапчам, Минің ысхан кізімні удурлапчатхан кізі Мині удурлапча. Мині удурлапчатхан кізі, Мині ысхан Худайны удурлапча.
«Сынны сірерге тіпчем, сірер кічіг харындастарымның пірсіне иткен нимелерні мағаа даа иткезер» тіп нандырар оларға хан.
Кем, Мині аарлап, мындағ паланы чӱрекке алза, ол Мині алынарох. Кем Мині алынза, тізең, ол Мині нимес, че Мині ысхан Худайны алынар.
Анаң Иисус хосхан; – Сірерні исчеткеннер, Мині дее исчелер, сірерні хыйа итчеткеннер, Мині дее хыйа итчелер. Мині хыйа итчеткеннер, тізең, Мині ысхан Худайны даа хыйа итчелер.
оларға піди теен: – Мині аарлап, пу паланы позына чағын кирген кізі Мині дее позына чағын итче. Мині позына чағын иткен кізі Мині ысхан Худайны даа позына чағын итче. Кем сірернің араңарда иң кічіг, ол улии пол парар.
Минің ағыриим сірерге сынағ полған. Сірер, тізең, мағаа чіксінмеезер, че мині, Худай ангелін, Христос Иисусты чіли, удурлаазар.
Ол оңдайнаң сірер Христос Иисусты Хан-пигні чіли постарыңа алғазар. Аннаңар Анынаң хада пір полып чуртаңар.
Пу ӱгредіге тоғырланчатханнар кізее нимес, че Худайға тоғырланчалар. Ол, тізең, сірерге Позының ах-арығ Худын пирче нооза.